چگونه باور کنم خبر رفتنت را سردار؟
بلند شو مگر نمی‌بینی شامیان دور علی را گرفتهاند؟
بلند شو برادر
دلم رفته بین‌الحرمین، کنار علقمه
بندبند وجودم دم گرفته ای اهل حرم میر و علمدار نیامد»
بلند شو
دلمان برای لبخندت، برای بصیرتت، برای آرزوهای شهادتت تنگ میشود
پاشو امیر لشگر ایران
بلند شو هنوز فتوحات زیادی باقی مانده
بلند شو دلم برای خم ابرویت تنگ شده
برای اخم‌های پرصلابتت
چگونه باور کنم رفتنت را؟!
آنقدر در کوه‌ها و بیابان‌ها به دنبال شهادت گشتی تا آخر تو را در آغوش گرفت
تو شهید زنده بودی
و حالا یارانت دورت را گرفتهاند
قسم به حرمت حضرت مادر
برای هر قطره خونت باید هزینه‌ها بدهند
حاج قاسم، بشنو
بسم‌الله القام الجبارین» را پشت بی‌سیم می‌گویند!
علم بر روی زمین نمی‌ماند.
+پشت سر رهبرمان، با چشمانی اشکبار اما قلبی استوار و مشتی گره کرده، برای انتقامی سخت آماده‌ایم.
درباره این سایت