خیلیامون واسه عاشقی و شروع رابطه اونقدر عجله داریم که همه‌ی خودمون رو یه جایی جا میذاریم و فقط میدویم و میدویم و میدویم و آخرش نفس بریده دست رو زانو میگیریم. یهو میبینیم تهش هیچی نبود. یه نگاه به پشت سر میندازیم میبینیم اووووووه! چقدر راه اومدیم و نفهمیدیم. اونجاست که مثل خمیر کیک رو زمین ولو میشیم و آرزو میکنیم یه وردنه هم بیاد از رومون رد شه!
رابطه همیشه شاید عاشقانه نباشه گاهی میتونه یه دوستی یا صمیمیت شتاب زده باشه یا یه اعتماد بی‌موقع به یه همکار یا آشنای قدیمی. بهرحال بهترین عکس العمل در این شرایط پذیرفتن اشتباه هست و اینکه اجازه ندیم حرمت‌ها شکسته بشه.
اعتقاد قلبی من اینه که آدما میتونن اشتباه کنن اما حق ندارن حرمت بشکنن حق ندارن توهین کنن تحقیر کنن کسی رو واسه اشتباهش. آدما حق ندارن از حیوون پست‌تر و بی‌رحم تر بشن.حق ندارن همدیگه رو بدرن و از روی هم رد شن فقط بخاطر اینکه ثابت کنن طرف مقابل دیگه مثل قبل براشون مهم نیست.
خواهش میکنم به آدمایی که اشتباهی وارد زندگیتون شدن و دارن میرن بیرون اجازه بدید به درد خودشون بسوزن و توی این آتیش ندمید.
ساحل امروز نیومد به سور کوچولوی فارغ التحصیلی من. البته بعد از اینکه دیروز دیدمش و دو دیقه بعدش گفت من الان با مهدیه قرار دارماااا و بعد از اینکه توی ماه رمضون و شرایط وحشتناکی که برام پیش اومده بود اونجوری جوابمو داد.
حق داره دوسم نداشته باشه یا ازم متنفر باشه اما نمیدونم چه اصراریه که این تنفر رو همه بفهمن اونم حالا که زمان و شرایط داره منو با خودش میبره و دور و دور و دوتر میشم شاید برای همیشه!
من مثل همه‌ی آدما توی این رابطه دوستی اشتباهاتی داشتم درست مثل اشتباهات خودش. اما ایییین همه دلشکستن واقعا روی قلبم سنگینی میکنه
+برای ساحل شاید سال‌ها بعد از من.
درباره این سایت